Bekir Öztürk, : Yarı Dinamik Işık Haritaları

Yüksek Lisans Adayı: Bekir Öztürk

EABD: Multimedia Informatics

Tarih: 04.09.2019 / 13:30

YerA-108

Özet: Gerçek zamanlı grafik uygulamalarının başlıca zorluklarından biri gerçekçi ışıklandırmalara sahip sonuçlar elde ederken yüksek kare sayısını koruyabilmektir. Dolaylı aydınlatma, yumuşak gölgeler, geçirgen yüzeylerde ışık kırılmaları gibi etkilerin günümüz donanımlarında gerçek zamanlı resmedilmesi çoğunlukla mümkün değildir. Mümkün olduğu durumlarda ise kare sayısında ciddi düşüşlere sebep olmaktadır. Işık haritalama yöntemi bu tip gerçekçi ışık hesaplamalarını ön aşamada gerçekleştirerek sahnenin gerçek zamanlı resmedilmesini hızlandırmaktadır. Bu yöntem, çok sayıda ışık kaynağı tarafından yayılan ışığın gerçekçi davranışlarının alt seviye donanımlarda dahi gerçek zamanlı işlenebilmesine olanak sağlamaktadır. Işık haritalama yönteminin en büyük eksiği, sahnenin önceden gerçekleştirilen ışık hesaplamaları sırasında kaydedilmiş olan vaziyetinin uygulamanın çalışması esnasında değiştirilmemesini şart koşmasıdır. Bu durum ışık kaynaklarının konum, renk ve ışık şiddetlerinin; nesnelerin ise konum ve görünürlük durumlarının değiştirilememesi anlamına gelmektedir. Işık haritalarının bu özelliği, bu tekniğin etkileşimli birçok uygulamada kullanılmasının önüne geçmektedir. Bu tezde, doku belleğinde, işlemci ve ekran kartı iş yükünde bir miktar artışa karşılık, bahsedilen kısıtların bir kısmını ortadan kaldıracak bir yöntem önerilmiştir. Kaldırılan kısıtlamalar, seçilen ışık kaynaklarında ışık renginin ve şiddetinin değiştirilebilmesinin yanı sıra seçilen nesnelerde nesne görünürlüğünün değiştirilebilmesini de mümkün kılmaktadır. Önerilen yöntemde ışık haritaları her bir ışık kaynağı için ayrı olarak hesaplanmaktadır. Nesnelerin oluşturduğu gölgeler de ön hesaplamalar sırasında tespit edilerek haritalara eklenir. Bu haritalar uygulamanın çalışması sırasında birleştirilerek sahnenin o anki vaziyetine uygun ışık haritaları üretilir. Ön hesaplama sürelerindeki artışa rağmen, yöntemin çalışma esnasındaki iş yükü bir çok uygulamada kullanılmasını imkan sağlayacak şekilde azdır.